کپسول های آمپی سیلین 500MG

نکات ایمنی

موارد مصرف برای استفاده 
آمپی سیلین برای معالجه بیماران مبتلا به ذات الریه ، برونکوپنومونیا ، آبسه ریه ، گلو درد ، پریتونیت ، کوله سیستیت ، سپسیس ، عفونت های روده ، عفونت های بافت نرم بعد از عمل و سایر عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های حساس استفاده می شود. این دارو برای عفونت های دستگاه ادراری ناشی از E. coli ، پروتئوس ، انتروکوکها یا عفونت مختلط بسیار مؤثر است زیرا در غلظت های بالا بدون تغییر در ادرار دفع می شود. در مقادیر زیاد ، آمپی سیلین نیز وارد صفرا می شود. این دارو در معالجه سوزاک موثر است.

حالت برنامه
قبل از تجویز این دارو، ترجیحاً حساسیت میکروفلور به آن که باعث بیماری در این بیمار شده است، تعیین شود. آمپی سیلین بدون توجه به مصرف غذا در داخل تجویز می شود. تک دوز برای بزرگسالان 0.5 گرم است، روزانه - 2-3 گرم. کودکان با نرخ mg/kg 100 تجویز می شوند. دوز روزانه به 4-6 نوبت تقسیم می شود.

مدت زمان درمان بستگی به شدت بیماری و اثربخشی درمان دارد.

موارد منع مصرف
این دارو در موارد حساسیت به پنی سیلین منع مصرف دارد. در صورت نارسایی کبد این دارو تحت کنترل عملکرد کبد استفاده می شود. در مورد آسم برونش ، تب یونجه و سایر بیماریهای آلرژیک فقط در صورت ضرورت شدید استفاده می شود. در عین حال محصولات حساس کننده را تجویز کنید.

آمپی سیلین اثر ضد انعقادهای خوراکی را تقویت می کند (داروهایی که برای جلوگیری از لخته شدن خون از طریق دهان مصرف می شوند).

این دارو باید با احتیاط به بیمارانی که نشانه ای از واکنش های آلرژیک در تاریخ پزشکی دارند ، مصرف شود.

اثرات جانبی

ممکن است واکنشهای آلرژیک در حالی که کپسولهای آمپی سیلین 500MG به شکل بثورات پوستی ، کهیر ، ادم ، کوینک و غیره وجود داشته باشد.

با طولانی شدن درمان آمپی سیلین بیماران ضعیف احتمالاً ممکن است به سوپر عفونت مبتلا شوند - یک شکل شدید و به سرعت در حال توسعه از یک بیماری عفونی ناشی از میکروارگانیسم‌های مقاوم به دارو که قبلاً در بدن ظاهر نمی‌شدند (قارچ‌های مخمر مانند، میکروارگانیسم‌های گرم منفی). برای این بیماران مصلحت است که ویتامین های گروه B و ویتامین C را به طور همزمان تجویز کنند و در صورت وجود